ลูกโซ่
- Tae Aram
- 14 ก.พ. 2561
- ยาว 1 นาที

เพิ่งนั่งดูเพจๆนึง เกี่ยวกับแฉธุรกิจแชร์ลูกโซ่
มีคนในเพจ เซฟหน้าจอของผู้นำที่ทำ คนนั้น คนนี้ ด่าทอ สาปแช่ง ชี้เป้าให้ตำรวจไปจับ
ผมไม่รู้ว่าสุดท้ายมันจะจบยังไงเรื่องนี้(ฝ่ายผู้นำก็มีหลักฐานว่าไม่ผิด ฝ่ายตำรวจก็จับไปเรื่อยๆ)
ผมมาถามตัวเองนึกเล่นๆว่า ถ้าผมทำธุรกิจนั้น ถ้าผมได้เงินเยอะๆ รวยโคตรๆ มีรถ super car ที่ผมไฝ่ฝัน บ้านใหญ่โต ทอง นาฬิกาเยอะแยะ ซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมให้แฟนได้ทุกใบ
... แต่ ผมต้องถูกใครก็ไม่รู้มาประมามด่า ด่าเรา แช่งเรา ลามไปครอบครัว พ่อแม่ผมจะต้องเครียดขนาดไหน ไหนจะครอบครัวแฟนผมอีก เพื่อนผมจะมองผมยังไง แล้วคนที่เราไปชวนเค้าทำธุรกิจกับเราเค้าจะคิดกับเรายังไง
แค่นึกผมก็ขนลุกครับ เครียดแล้วครับ ไม่คุ้มเลย ไม่คุ้มแน่ๆ ผมตอบตัวเอง
ไม่ได้จะโจมตีใคร หรือ ค่ายไหน เพราะผมมีเพื่อนทำตัวนั้นที่เป็นข่าวดังหลายคนมากๆ ทุกคนวันนี้เรายังคุยกันกับเค้า ผมยังให้กำลังใจเพื่อนๆผมทุกวันให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด
เงินเยอะ ซื้อรถ super car ได้ แต่ซื้อความปลอดภัยในการขับไม่ได้
เงินเยอะ ซื้อบ้านหรูได้ แต่ซื้อความอบอุ่นภายในบ้านไม่ได้
เงินเยอะ ซื้อโอกาสการเข้าสังคมไฮโซได้ แต่ซื้อเพื่อนแท้ไม่ได้
เงินเยอะ ซื้อนาฬิกาหรูๆได้ แต่ซื้อเวลาคืนกลับมาไม่ได้
เงินเยอะ ก็ใช่ว่าจะซื้อเครดิตทั้งชีวิต หรือ ที่ยืนในสังคมได้
ผมก็อยากได้เงินเยอะครับ แต่ถ้าต้องแลกก็สิ่งที่"เงินซื้อไม่ได้ในชีวิตผม"ซึ่งมันมีค่ามากกว่าเงิน ผมไม่แลกครับ ยอมได้เงินน้อยๆ นานๆ ดีกว่า เพราะ ทำซื่อมีกินไม่หมด ทำคดมีกินไม่นาน
ว่าแล้วผมขอตัวไปทำงาน เอาเหงื่อแลกเงินเหมือนเดิมก่อนนะครับ ไป Sponsor โหนรถไฟฟ้า เบียดกับผู้คน ทนร้อน ทนฝน ถูกคนปฎิเสธเหมือนเดิมก่อนนะครับ
ชีวิตไม่ได้ยาวจนชิลไม่ทำอะไร แต่ก็ไม่ได้สั้นจนทำอะไรที่ฉาบฉวยเกินไป
คหสต.ครับ ไม่มีดราม่า ^^
Comments